საქართველო და დანა ჩანგალი!

სანამ ზოგადად ვიტყვით და შეფასებას მივცემთ ამ ჩემს პოსტს ქოცის ან ნაცის დაწერილია... ვიტყვი რომ ეს სურვილი ყოველთვის მქონდა, წარსულში, როცა ჩამყაყებული მოქალაქეთა კავშირი ყოველთვის მარნეული და ადიგენის ხმებით გადიოდა ფონს, მერე ნაცმო რომელიც იგივე მეთოდებით იწყებდა მოქმედებას და ახლა როცა ოცნება ყველას დასცინის, თავიანთ დემოკრატიას სამაგალითოდ აცხადებს და საბოლოოდ მაინც იგივე ჭაობში გვაცხოვრებს რომელიც საჯარო გამოსვლების დროს ქილიკის და გინების საფუძველი ხდება.




კარტოფილის ძალა

ამ არჩევნებთან ჩემი შეფასება მინდა დაიწყო, იმ მანკიერი მხრიდან, რომელიც კარტოფილით, ხახვით და სხვადასხვა პროდუქტებით, „დამშეული“ ღარიბი ამომრჩევლის მოსყიდით შედგა, ფასი ამ ამომრჩეველსა და იმას შორის, ვინც, გულწრფელად მისცა ხმა ოცნებას ერთი და იგივეა, რატო? ზუსტად იმიტო რომ მათმა იდეოლოგმა მამებმა განაცხადა წინა საარჩევნოდ, ღარიბი მოსახლეობის მართვა ძალიან მარტივიაო, რაც არჩევნებისთანავე გამოჩნდა რასაც გულისხმობდა, ხოლო,  იმის „გაპრავება“ რომ კარტოფილით მოსყიდვა ადრეც ხდებოდა, არ არის კარგი, პოზიციის დასაცავად... ისინი ხო წარსულში იყო და უკვე მოვიშორეთ, ჩვენ კიდე გვინდა განვითარებული ახალი საქართველო რომელშიდაც „მარტივად სამართავი“ მშიერი მოსახლეობა არ იქნება, მრჩება წარმოდგენა რომ მოსახლეობის დამშევა სპეციალურად ხდება რადგან სამართავიც მარტიივი იყოს, ხოლო იმ „გულწრფელი“ ელექტორატის, გულწრფელობა საეჭვო ხდება იქედანვე როცა ისინი პასუხს არ თხოვენ თავიანთ ფავორიტ პოლიტიკურ ძალას იმ დამცინავი საქციელის გამო რაც წინასაარჩევნოდ ჩაიდინეს.

ძველი ბიჭი და პოლიტიკა

არჩევნების დღეს, იმავე საღამოს, როცა გამოცხადდა საპრეზიდენტო არჩევნების შედეგები, ჩემს ბავშვობის ძმაკაცს შევხვდი რომელიც, მთელი დღის მანძილზე აქტიურად “მუშაობდა“ საარჩევნო მიმართლებით, არადა ქუჩის გარდა არასდროს არსად უმუშავია, შევხვდი და ვკითხე, მალადეც თქვენ, შენი დამოკიდებულება ვიცი და მესმის რატომაც დარბოდი დღეს, ვერც გამტყუნებთ, მაგრამ ასეთ საქართველოში, სადაც თქვენ აგვარებთ პოლიტიკურ საკითხებს, მე ცხოვრება არ მინდა, არც მომწონს... მაინტერესებს გულწრფელად, შენ თუ მოგწონს ეგთქო? - მიპასუხა, არა, არ მომწონ! მაგრამ ასე იყო საჭროო,
გამოჩნდა რომ რაღაც ვალდებულება აქვთ აღებული, რაც საბოლოოჯამში „ძველი ბიჭების“ სასარგებლოდ გადაწყდება რაც გულწრფელად, გულსატკენია რიგით ადამიანისთვისა, გარდა იმისა რომ „ქუჩის ბიჭები“ ფულით მოისყიდეს, და „უბნის ბირჟებმა“ იმ კონკრეტულ დღეს, ლოკაცია შეიცვალა და საარჩევნო უბნებთან მდებარეობდა.
არც ამაზე გიჩნდებათ პრეტენზია, თვალებს ხუჭავთ და ჩვეულებრივ მოვლენად აღიქვამთ, იმას ამატებთ რომ, „ყველაფერი მისაღებია ოღონდ ისინი არ დაბრუნდნენ“ და აქ ამთავრებთ საუბარს... ნუთუ პასუხისმგებლობა არ გიჩნდება ქვეყნის მომავლის მიმართ? ნუთუ ის რაც 2012 ში დემოკლრატიული ღირებულებებით მოიპოვეთ ასე ნაგვად ქცეუი იდეოლოგიის

15 ლარიანი ამომრჩეველი

ეს კიდე ცალკე იმ მეკარტოფილე სასტავს გავს ვინამაც ქვეყნის მომავალი ერთი დღის ულუფას გაუტოლა, მძიმეა იმის გააზრება, ამ ადამიანს უჭირს და ყველაფერზე მიდის იმისთვის რომ საკუთარი „კუჭი“ და ქვეყნის მომავალი სასწორე კუჭის სასარგებლოდ გადაწყვიტოს... ყოველთვის მებადება ამ დროს კითხვა იმ ჩინოვნიკებსა და მხარდამჭერებთან, ნუთუ არ გრცხვენიათ, ამ ყველაფრის გამო, ნუთუ არ გტკივათ გული, თქვენს გამო ქვეყანას მომავალი რომ აღარ აქვს? არ გერიდებათ საკუთარი თავის... თუ იმდენად უნამუსოები ხართ, მე უნდა მომერიდოს თქვენზე ამ კითხვის დასმა, სამარცხვინო ჩინოვნიკები რომ ხართ?


სახელისუფლებო რესურსი

ეს კიდე ზოგად ქართული ფენომენომენია, 30 წლიანი დამოუკიდებლობის მანძილზე, ალბათ პირველი საპრეზიდენტო არჩევნები ჩატარდა ყველაზე სამათლიანად, როცა გულანთებულმა ქართველმა მოსახლეობამ ერთხმათ დაუჭირა მხარი „მრგვალ მაგიდას“, მაშინ სახელმწიფო რესურსები არ არსებობდა, რესურსები კაირა სახელმწიფო არ არსებობდა საერთოდ.
ჩინოვნიკები რომელიც თავიანთი საჯდომის გადასარჩენად, ემუქრება მის ქვემდებარეს, სამსახურიდან გაშვებით აშინებს და სფსიქოლოგიურად ზეწოლას ახდენს წინა საარჩევნოდ, ეგ არ მგონია იყოს ნორმალური ადამისნის საქციელი, თუმცა ის ვინც ამას აკეთებს სულით მონაა, რომელმაც თავისუფლების ფასი არანაირად არ იცის, მხოლოდ სალაფავი გონია ის წარმატება რომელიც მის გონებას გააბრწყინებს.



Comments